Yönetmen Erkan Ayçam, “Son Kalanlar” belgeseliyle unutulmaya yüz tutmuş el sanatlarını ve bu sanatları yaşatmaya çalışan son ustaları beyaz perdeye taşıyor. Belgesel, beşikçilikten kalaycılığa, birçok zanaatın yok oluş sürecine ışık tutacak.

“Son Kalanlar”: Yok Olmaya Yüz Tutan El Sanatlarına Veda Belgeseli

Bursa’dan yükselen bir feryat bu aslında. Sanayileşmenin acımasız dişlileri arasında öğütülen, teknolojiye direnemeyen, yaşam koşullarının zorluklarına yenik düşen geleneksel el sanatlarımız… Yönetmen Erkan Ayçam, işte bu yok oluşun hikayesini, “Son Kalanlar” adlı belgeseliyle beyaz perdeye taşıyor. Yüzyıllardır usta-çırak ilişkisiyle aktarılan, kültürel mirasımızın en önemli parçalarından olan bu değerlerimizi kaybetmenin eşiğindeyiz. Peki, bu çöküşün önüne geçmek mümkün mü? Belgesel, bu soruya da cevap arıyor.

Zamanda Bir Yolculuk: Son Ustalar ve Kaybolan Hikayeler

“Son Kalanlar” sadece bir belgesel değil, adeta zamanda bir yolculuk. Unutulmaya yüz tutmuş, belki de çoğumuzun adını bile duymadığı el sanatlarının izini sürüyor. Bu sanatları hala yaşatmaya çalışan, direnen son ustaların hayatlarına dokunuyor. Belgeselde beşikçilikten kaşıkçılığa, kalaycılıktan eğerciliğe, bıçakçılıktan taş baskıya, çini ustalığından semerciliğe, keçecilikten nalbantlığa kadar pek çok el sanatı mercek altına alınıyor. Bu sanatlar, sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir yaşam biçimiydi. Peki, ne değişti?

Beşikçilikten Nalbantlığa: Bir Kültürün Çöküşü

Düşünün bir beşikçiyi… Torununa ninni söyleyerek büyüten dedenin, elleriyle şekil verdiği o sıcak yuvaları… Şimdi fabrikasyon ürünler her yerde. Ya da nalbantı… Atların nallarına şekil veren, hayvanlarla kurduğu o eşsiz bağı… Artık traktörler tarlaları sürüyor. Bu meslekler de, onlarla birlikte tarihin tozlu sayfalarına karışıyor. Belgesel, işte bu çöküşün nedenlerini, sonuçlarını ve bu durumun insanlar üzerindeki etkilerini gözler önüne seriyor.

“Bu Sadece Bir Meslek Değil, Bir Yaşam Biçimiydi”

Yönetmen Erkan Ayçam, belgeselin amacını şu sözlerle açıklıyor: “Bu film, son kalan ustaların sadece öykülerini değil, teknolojiye nasıl yenik düştüklerini de anlatıyor. Biz bu filmde ustalarımızın sadece mesleklerini değil, onların yaşamlarını, mücadelelerini ve sanatlarını ayakta tutma çabalarını da anlatmak istedik.” Bu sözler, belgeselin sadece bir zanaat belgeseli olmadığını, aynı zamanda bir insanlık dramını da anlattığını gösteriyor. Ustaların gözünden, kendi mesleklerinin yok oluşuna tanık olmak, izleyiciyi derinden etkileyecek.

Peki, Çözüm Ne? Yok Oluşu Durdurmak Mümkün mü?

Belgesel, sadece sorunları değil, çözüm önerilerini de gündeme getiriyor. El sanatlarının yaşatılması için neler yapılabilir? Usta-çırak ilişkisinin yeniden canlandırılması, el sanatlarına olan talebin artırılması, bu sanatların turizme kazandırılması gibi pek çok farklı fikir tartışmaya açılıyor. Belgesel, izleyicileri bu konuda düşünmeye ve harekete geçmeye davet ediyor.

Unutulmamalıdır ki, el sanatları sadece birer eşya değil, aynı zamanda birer kültür taşıyıcısıdır. Onları kaybettiğimizde, sadece bir mesleği değil, bir yaşam biçimini, bir tarihi de kaybetmiş oluruz. “Son Kalanlar” belgeseli, bu gerçeği bir kez daha hatırlatıyor ve bizi kültürel mirasımıza sahip çıkmaya çağırıyor. “Son Kalanlar” Mayıs ayında izleyiciyle buluşacak. Bu önemli yapımı kaçırmayın.