Tülay Ataman / Köşe Yazısı

️ “Bayram Sabahları: Teknoloji Değişse de Kalbin Ritmi Aynı”

Bayram sabahları hep bir başka uyanır insan.

Güneş bile daha farklı doğar o gün.

Sanki sokakların sessizliğinde çocuk kahkahaları gizlidir, kapı zilinde ise bir çift büyükanne gözü bekler sizi.

Benim çocukluğumun bayram sabahları, annenin telaşıyla, ütü masası kokusuyla ve son hazırlıkların sessiz heyecanıyla başlardı.

Bir yandan ayakkabılar parlatılır, diğer yandan baba son kez cüzdanını kontrol ederdi.

Ama asıl önemli olan; büyüklerin evine yapılacak o ziyaretin ruhuydu.

O ilk el öpüşü, ilk kolonya damlası, ilk şeker…

Bütün bir bayramı şekillendiren, o ilk adımdı.

Bugün teknoloji her şeyi kolaylaştırdı.

Video aramalarla büyüklerimizin yüzünü görebiliyoruz belki ama o eski sokakları yürüyerek geçmenin, kapıdan içeri girdiğimizde alınan “hoş geldiniz” duasının yerini hiçbir ekran alamıyor.

Çünkü bayram sadece görmekle değil, hissetmekle kutlanır.

Her 10 bildirim arasında kaybolurken, bayramın gerçek davetini kaçırıyoruz aslında:

O davet, sıcak bir kucak, sabırla hazırlanmış bir bayram kahvaltısı ve “beni unutmamışsın” diyen bir çift gözde gizli.

Bizler büyüdük ama bayram hâlâ aynı kalıyor.

Çocuklar hâlâ şekeri en hızlı toplayanın kahraman sayıldığı oyunlarda yarışıyor.

Ve büyükler hâlâ sadece bir kapı sesiyle mutlu olabiliyor.

Bayram, teknolojiyle değil, kalple kutlanır.

Ve kalpten gelen hiçbir bayram mesajı, asla eskiyip solmaz.

Sevgiyle, hürmetle ve hatırlamakla kutlanan tüm bayramlara…

️

Tülay Ataman

“Zamanın değişimini kalbin sessizliğiyle yazıya döken bir yolcu.”

İyi Bayramlar..